- prandeo
- prandeo, prandī, prānsum, ēre (prandium), ein Frühstück einnehmen, frühstücken, Cic. u.a.: prandendi tempus, Fronto: prandere et cenare in propatulo, Val. Max.: apertis papilionibus prandere atque cenare, Lampr. – m. folg. Acc., frühstücken, als Imbiß genießen, prandium calidum, Plaut.: olus, luscinias, Hor. – ⇒ Partiz. pränsus, s. bes.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.